Çanakkale; tarihe yön verme kabiliyetine sahip bir milletin, itilaf devletleri tarafından kendisine çizilen kaderi reddettiği, fıtratının gereğini olarak tarihe bir kez daha şekil verdiği destansı bir zaferdir.

 

Çanakkale; metrekareye 6 bin merminin düştüğü bir cephede ölüme tereddütsüz koşanların, ölmeden mezara düşenlerin türküsüdür.

 

Çanakkale; okuldan cepheye kaçan bıyıkları terlememiş körpecik vatan evlatlarının şehadet şerbetini kana kana içtiğinin öyküsüdür.

 

Çanakkale; on beşlilerin gözü yaşlı kızları, kendi gençliğini geride bırakarak; başına kına yakıp oğlunu vatana kurban veren analarının son kez ellerini öperek dünyadan cennete koşan yiğitlerin ülküsüdür.

 

 

Çanakkale; mermilerin havada çarpıştığı, toprağın ölüm kustuğu, dalgaların insan yuttuğu, düşmanın insanlığı unuttuğu bir savaşta aydınlığın karanlığa karşı ebedi ve ezeli bir zafer muştusudur.

 

Çanakkale; ilahi kudreti damarlarında hisseden Seyit Onbaşıların tek başına bir orduya dönüşmesidir.

 

Çanakkale; Milli Mücadelede koskoca bir milleti kurtaracak dehanın Conkbayırı’nda, Anafartalar’da çelik iradeli bir kahramana dönüşmesi, Mustafa Kemal ismini bütün zihinlere nakşetmesidir.

 

Çanakkale Zaferi'nin altın yaldızlı hatırası nesilden nesile, zihinden zihine aktarıldıkça Türk gençliği asla kimlik bunalımına düşmeyecek, ecdadından aldığı derin kültürel mirası ve yüksek fitrî hususiyetleri asla kaybetmeyecektir. Bu zafer yakın tarihin bir zaferi olmakla birlikte geleceğin de gerçekçi bir aynasıdır. Bu aynada korkutulamayan, yenilemeyen, yok edilemeyen bir milletin aydınlık yüzü yansımaktadır. Geldiler, yenildiler, gittiler. Yine gelecekler, yine yenilecek, yine gidecekler. Onlar kuvvet ve cesaret buldukça bu beyhude heveslerine daima kurban olacaklar. Çünkü Türk milletini hâlâ tanıyamadılar. Bu aziz millet Çanakkale’den sonra çok daha kıt imkânlarla Kurtuluş Savaşı’nı kazandı. Artık modern çağ milli özelliklerini yok etti, diye ümitlendikleri bir anda 15 Temmuz’da sıradan vatandaşın bile kahramana dönüşebildiğini, ölüme gözünü kırpmadan yürüyebildiğini şaşkınlık içinde gördüler.  Son deprem felaketinde de aziz Türk Milleti’nin bir anda tek vücut olabildiğine, dayanışmanın ve kardeşliğin destanını yazabildiğine herkes şahitlik etti.

 

İnsanları ve milletleri sömürerek kuvvet bulan, dünyayı yönetebileceğini zanneden güçler artık anlamalıdır ki bu vatan toprağın kara bağrında sıra dağlar gibi duranların ve kalbi her saniye vatanı için çarpanlarındır. Bu vatan kendini tarihe verenlerin ve tarihe yön vermek için sabırsızlanan yiğitlerindir. Hiçbir insani güç böyle bir millete kader çizemedi, çizemeyecek. Çünkü Çanakkale ruhu zerre kadar eksilmedi, eksilmeyecek.

 

Çanakkale’nin aziz şehitlerine ve kahraman gazilerine Allah’tan rahmet diliyor, bu ulvi ruhu diri tutan, yaşayan kahramanlara Zaferiniz kutlu olsun diyorum.